๒๖๐๐ปีเหลียวหลังแลหน้า'ชุมชนสังฆะ'จะไปไหน!?!
29 ก.ค. 56 | ข่าวมหาวิทยาลัย
656
|
ข่าวมหาวิทยาลัย |
|
๒๖๐๐ปีเหลียวหลังแลหน้า'ชุมชนสังฆะ'จะไปไหน!?! |
วันที่ ๒๙/๐๗/๒๐๑๓ |
เข้าชม : ๒๙๔๔ ครั้ง |
๒๖๐๐ปีแห่งชุมชนสังฆะ:เหลียวหลังแลหน้าเราจะพาสังฆะไปไหน!?!? : บทความโดยพระมหาหรรษา ธมฺมหาโส หัวหน้าโครงการปริญญาโทหลักสูตรสันติศึกษา และผอ.สถาบันภาษา มจร
บรรจบครบรอบ ๒๖๐๐ ปีแห่งการประดิษฐานชุมชนแห่งสังฆะโดยพระพุทธเจ้าแล้ว สังฆะในฐานะที่เป็นแก้วดวงที่ ๓ (สังฆรัตนะ) จำเป็นต้องกลับมาคิดทบทวนประเด็นที่ว่า "สังฆัง สรณัง คัจฉามิ" อีกครั้งว่า เรายังสามารถ หรือมีศักยภาพมากน้อยเพียงใดที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกของชาวโลก พระพุทธเจ้ามีเจตนารมณ์ในการออกแบบชุมชนแห่งสังฆะบนฐานคิด และแนวปฏิบัติอะไร และอย่างไร?!? แล้วสังฆะในยุคปัจจุบันปฏิบัติตนสอดรับกับฐานคิด และแนวปฏิบัติเหล่านั้นหรือไม่อย่างไร?!? การตอบคำถามเหล่านี้มิได้หมายถึงความอยู่รอดของชาวโลกเท่านั้น หากแต่เป็นความอยู่รอดของชุมชนแห่งสังฆะเองด้วย
พระพุทธเจ้าเน้นสอนให้พึ่งตน สังฆะได้ชักนำให้ชาวโลกพึ่งตน หรือพึ่งวัตถุมงคลจนหลงลืมศักยภาพในการพัฒนาตนเพื่อก้าวไปสู่การเป็นมนุษย์ ที่สมบูรณ์ พระพุทธเจ้าสอนให้พึ่งธรรม สังฆะไดันำชาวโลกให้พึ่งธรรม หรือพึ่งพาวัตถุนิยม และบริโภคนิยมจนถอนตัวไม่ขึ้น พระพุทธเจ้าเน้นอนุสาสนีปาฏิหาริย์โดยเน้นคำสอนเป็นจริง สอนให้เห็นจริง นำไปปฏิบัติได้ผลสมจริง เป็นอัศจรรย์ สังฆะเน้นอนุสาสนีปาฏิหาริย์ หรือเน้นอิทธิปาฏิหาริย์เพื่อแสวงหาชื่อเสียง และความอยู่รอดเฉพาะตน/สำนักของตน พระพุทธเจ้ามองว่าอริยะคือผู้ไกลจากกิเลส สังฆะอริยะคือผู้ไกลจากกิเลสหรือผู้ที่ได้รับการปลุกเสก หรือบ่มแก๊สจากมวลชนและสานุศิษย์เพียงเพื่อเกียรติยศ ชื่อเสียง และเลี้ยงปากท้องฯลฯ
การที่สังฆะพัฒนาตนเองให้สอดรับกับเจตนารมณ์ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงออกแบบเอา ไว้ ย่อมจักทำทำให้ชาวโลกสามารถที่จะสมาทานคำว่า "สังฆัง สรณัง คัจฉามิ" ได้อย่างเชื่อมั่น นอบน้อม และสนิทใจ มิฉะนั้นแล้ว ผู้หนึ่งผู้ใดอาจจะคลางแคลงใจในสถานะและการดำรงอยู่ของชุมชนสงฆ์ในสังคมไทย ดังที่นักวิชาการชาวพุทธบางท่านได้ตั้งข้อสังเกตอย่างท้าทายต่อความเชื่อของ สังคมที่มีต่อสถานะของพระสงฆ์ว่า "ได้เวลาแล้วหรือยังที่ยกเลิกสถานะในข้อสังฆะคุณที่ว่า พระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญอันยิ่งใหญ่กว่านาบุญอันดีทั้งหลาย"
สังฆะในยุคปัจจุบันกำลังเผชิญกับคำถามเพิ่มมากยิ่งขึ้นตามยุคสมัย และการท้าทายจากคนรุ่นใหม่จำนวนมาก การตอบคำถามที่สมสมัยบนฐานคิดแบบพุทธแท้ ย่อมส่งผลต่อการดำรงอยู่ของชุมชนสงฆ์ คำถามมีว่า ถ้าสังฆะตอบคำถามของสังคมต้องการไม่ได้ หรือตอบแล้วไม่สอดรับกับสิ่งที่สังคมมุ่งหวัง ชุมชนแห่งสังฆะจะดำรงอยู่ในฐานะอะไร? และอย่างไร? เพราะเมื่อสังฆะที่พระพุทธเจ้าออกแบบขึ้นมานั้น ต้องการให้เกี่ยวข้องและสัมพันธ์กับสังคม และชุมชน สิ่งที่โอบล้อมสังฆะคือชุมชนและสังคม แต่เมื่อใดก็ตามที่สังฆะแปลกแยกกับชุมชน และสังคม หรือดำเนินกิจกรรม และตอบคำถามที่ไม่สอดรับกับการมุ่งหวังของชุมชนและสังคม ชุมชนและสังคมอาจจะตั้งคำถามได้ว่า สังคมของเรามีชุมชนสังฆะเช่นนี้ไปเพื่ออะไร??? ดังนั้น การย้อนกลับไปดูที่มาของชุมชนแห่งสังฆะที่พระพุทธเจ้าออกแบบขึ้นมา แล้วปรับชุมชนแห่งสังฆะให้สอดรับกับวิถีโลกโดยไม่สูญเสียวิถีธรรม และวิถีวินัย จึงนับว่าน่าจะเป็นทางรอดของชุมชนแห่งสังฆะในยุคปัจจุบัน
ที่มา : คมชัดลึกออนไลน์ วันศุกร์ที่ 26 กรกฎาคม 2556 |
แหล่งข่าว : ส่วนเทคโนโลยีสารสนเทศ |
|